Προκαταβολικά (!)

Είναι αυτές οι στιγμές που στεναχωριέμαι και κάθομαι και κλαίω... ΠΡΟΚΑΤΑΒΟΛΙΚΑ! 

Είναι από εκείνες τις στιγμές που συνηθίζεις να μου λες "Έλα μη το σκέφτεσαι. Έχουμε καιρό!". 

Μα όσος καιρός και να μένει δεν μπορείς να καταλάβεις αυτά τα εκ των προτέρων δάκρυα. 

Δεν θα σε αφήσω εγώ! 

Είναι που τώρα μπορείς να με παρηγορήσεις ακόμα κι αν δεν ξέρεις γιατί. 

Και όταν με βλέπεις που και που να κλαίω μη με ρωτάς το γιατί! Ίσως δεν σου πω πάντα αλήθεια! 

Τώρα όμως μπορείς να με ησυχάσεις, ενώ μετά η απόσταση θα είναι μεγάλη για τέτοιες "πολυτέλειες". Ενώ μετά εγώ θα πρέπει να είμαι καλά για σένα.          Άσε με λοιπόν να στεναχωρηθώ ΠΡΟΚΑΤΑΒΟΛΙΚΑ! 

Να κλάψω, να βάλω τις φωνές, να γίνω υπερβολική... ΠΡΟΚΑΤΑΒΟΛΙΚΑ! 

Μα μη με αφήσεις μόνη, ακόμα κι αν σου το ζητήσω.

Σου έχω πει ότι δεν μ' αρέσει να με βλέπουν να κλαίω; Στο έχω πει. Μα δεν με πιστεύεις γιατί με έχεις δει άπειρες φορές δακρυσμένη όσο κι αν δεν το θέλω. Μα τώρα ξέρεις τι γίνεται; 

Δεν θα έχω το δικαίωμα να κλάψω άλλο πια, ούτε να σε κρατήσω πίσω, ούτε να σου πω πως νιώθω. 

Δεν θα έχω απλά το δικαίωμα να σου πω τι αισθάνομαι και ότι έχω καταρρεύσει. Ότι θα είμαι πιο μόνη από ποτέ και τρομαγμένη. 

Ότι θα έρχομαι κάθε μέρα να σε "συναντήσω" και να ΤΗΣ μιλήσω για σένα. 

Ότι θα φοβάμαι μήπως δεν είμαι όπως πρέπει. 

Ότι θα πετάγομαι τις νύχτες στον ύπνο μου. 

Δεν θα έχω το δικαίωμα... 

Και δεν πρόκειται να τα ακούσεις αυτά ποτέ από μένα. 

Ούτε και ΠΡΟΚΑΤΑΒΟΛΙΚΑ! 

Παρά μόνο ότι είμαι εδώ κι είμαι καλά. 

Και απλά θα περιμένω!

Κι ας λένε όλοι οι άλλοι "ΠΡΟΚΑΤΑΒΟΛΙΚΑ" ότι καταστρέφομαι. 

Είναι από τις νύχτες που ΠΡΟΚΑΤΑΒΟΛΙΚΑ μου λείπεις!