Η συνταγή της ευτυχίας!

Τι είναι ευτυχία; Λένε κάτι στιγμιαίο, περαστικό και δύσκολο να την αποκτήσεις! Στιγμιαίο και περαστικο; Και δύσκολο; Σίγουρα όχι πολύ ενθαρρυντική περιγραφή για να την κυνηγήσεις. Παρόλα αυτά ποιος δεν θέλει να είναι ευτυχισμένος; Ξέρετε γιατί;

Θα σας πω εγώ τι είναι ευτυχία! Χρειάζεται μία μόνο στιγμή για να την αποκτήσεις. Μα δεν είναι στιγμιαία! Μπορεί από τη μία στιγμή στην άλλη να γίνει δυστυχία. Ξέρετε όλα αυτά τα τρομερά χτυπήματα της μοίρας που λένε και οι λάθος χειρισμοί των καταστάσεων. Κι όλα αυτά που συνήθως δεν είναι ανατρέψιμα. Μα όσο περνά απ' το δικό μας χέρι δεν είναι περαστική! Όσο για το δύσκολη, δεν είναι καθόλου δύσκολο να την αποκτήσεις γιατί πολύ απλά έρχεται ξαφνικά και απ' το πουθενά, χωρίς να την περιμένεις ή να την κυνηγάς. Δύσκολο είναι να την κρατήσεις και να την εδραιώσεις. Εκεί χάνουν οι άνθρωποι το παιχνίδι και τη λένε στιγμιαία και περαστική. Ξέρετε γιατί;

Γιατί είναι άπληστοι. Γιατί ποτέ δεν τους φτάνει το λίγο ή το πολύ και θέλουν πάντα περισσότερο. Γιατί δεν συνειδητοποιούν τι έχουν μες στα χέρια τους και φθονούν τους άλλους ακόμα κι αν αυτοί οι άλλοι έχουν λιγότερα. Πώς μπορείς να είσαι ευτυχισμένος αν η καρδιά σου είναι μαύρη; Αν ζητάς πάντα να αρπάξεις το έχειν του άλλου, αν φθονείς τον άλλον; Πώς μπορείς να είσαι ευτυχισμένος αν αντί για να φτιάξεις και να κρατήσεις τη δική σου ευτυχία εποφθαλμιάς και κοιτάς να καταστρέψεις την ευτυχία του άλλου; Λυπάμαι τους ανθρώπους που είναι δυστυχισμένοι εξαιτίας του εαυτού τους.

Μεγαλώνουμε και νομίζουμε πως κάτι κάνουμε. Τίποτα! Κάθε μέρα σκέφτομαι "Να ξεχάσω να μεγαλώσω! Να μην γίνω σαν τους άλλους "μεγάλους"!". Δεν ξέρω αν έχω πολλά ή λίγα, περισσότερα ή λιγότερα από τους άλλους και πώς ορίζονται αυτά τα περισσότερα ή λιγότερα. Όμως σίγουρα ξέρω ότι είμαι ευτυχισμένη. Γιατί όταν χαμογελάω ξέρω το γιατί! Γιατί δεν μισώ και δεν φθονώ κανέναν! Γιατί ακόμα κι όταν γίνομαι κακιά είμαι παιδί και το μετανιώνω! Γιατί έχω "ξεχάσει" να μεγαλώσω όπως οι άλλοι!

Το κλειδί είναι να ευχόμαστε να έχουμε ό,τι χρειαζόμαστε και όχι ό,τι θέλουμε! Γιατί πολλές φορές αυτά που θέλουμε βλάπτουν εμάς (χωρίς να το ξέρουμε) ή τους άλλους (χωρίς να μας νοιάζει). Ευτυχισμένος είναι αυτός που θέλει ό,τι πραγματικά χρειάζεται και μπορεί να έχει!

Τελικά η χαρά είναι το προνόμιο των πολλών μα η ευτυχία είναι το προνόμιο των λίγων (δυστυχώς)!