Αγαπητέ Άγιε Βασίλη,

Πέρασε άλλος ένας χρόνος και ως είθισται πρέπει να σου ζητήσω κάτι για το νέο έτος. Μα τι να σου ζητήσω φέτος; Αφού τα έχω όλα. Και ό,τι μου έλειπε μου το έφερες τον περασμένο χρόνο. Ό,τι έχω πια να σου ζητήσω είναι απλά ό,τι συμπληρώνει όλα τα άλλα σημαντικά που μου έχεις φέρει μέχρι τώρα.

Κάθε χρόνο μου φέρνεις υγεία μα τώρα χρειάζομαι και λίγη δύναμη. Μου φέρνεις τύχη και ελπίδα τώρα χρειάζομαι και λίγη αντοχή. Μου έφερες αγάπη μα τώρα θέλω να της δώσεις διάρκεια, μεγάλη. Κι ακόμα θέλω να μου χαρίσεις άπειρη υπομονή και κατανόηση. Και δεν θέλω να νιώσει μειονεκτικά κανείς μα κάθε χρόνο ό,τι σου ζητάω μου το φέρνεις και με το παραπάνω κι αναρωτιέμαι γιατί να μην έχουν όλοι οι άνθρωποι αυτή την τύχη και γιατί αξίζω να την έχω εγώ;

Από την άλλη αν θέλω κάτι υλικό, ένα παιχνίδι για να παίξω, δεν ξέρω τι να διαλέξω. Γι' αυτό και σου ζητάω τρία. Όχι από απληστία απλά από ανάγκη. Θέλω μια κλεψύδρα να μετράει το χρόνο όπως εγώ θέλω. Να κολλάνε οι στιγμές όταν δεν χορταίνω να τις ζω και να περνούν χωρίς καν να τις ζήσω όταν δεν τις αντέχω. Ακόμα θέλω ένα τρίτο μάτι για να μπορώ να βλέπω εκεί που τα άλλα δύο δεν μπορούν. Και τέλος θέλω μια δεύτερη καρδιά για να χωρέσω μέσα αυτά που δεν χωρούν σ' αυτή που ήδη έχω (γιατί βαρέθηκα να τα στριμώχνω) και για να μπορώ να τις χαρίζω και τις δύο (ως μεγαλύτερη ένδειξη αγάπης). Θα ήθελα πολύ να μου τα φέρεις αλλά ξέρω ότι δεν μπορείς. 

Κι αν μπορώ να σου ζητήσω κάτι ακόμα είναι να πάρεις το περίσσευμα της τύχης, της ελπίδας, της αγάπης και όλων των άλλων που μου φέρνεις γενναιόδωρα πάντα, να το σπάσεις σε κομμάτια και να το μοιράσεις σε όλους αυτούς που τα έχουν πραγματικά ανάγκη μα ίσως δεν έχουν το κουράγιο να τα ζητήσουν.

Αυτά λοιπόν από μία μικρή που όσο και να περνά ο καιρός θα ξεχνάει να μεγαλώσει και θα σε πιστεύει πάντα.