Διατριβή στη βλακεία...(!)

«Δύο πράγματα είναι άπειρα: Το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία».

Αυτό είχε πει κάποτε ο Einstein και μάλιστα για το πρώτο κρατούσε και τις επιφυλάξεις του! Και πραγματικά το πόση βλακεία μπορεί να χωρέσει ένα ανθρώπινο μυαλό δεν μπορώ να το συλλάβω. 

Δεν παινεύομαι ότι είμαι πανέξυπνη μα για μένα βλάκας δεν είναι αυτός που έχει «χαζές» απορίες ή δεν είναι ειδικός σε ένα θέμα ή ρωτάει ακόμα και για πράγματα αυτονόητα. Ούτως ή άλλως τίποτα δεν είναι αυτονόητο! 

Βλάκας είναι αυτός που θεωρεί αυτονόητα αυτά που δεν είναι και προσπαθεί να τα κάνει να δείχνουν αυτονόητα. Βλάκας είναι αυτός που περιαυτολογεί μα δεν είναι τίποτα άλλο παρά μία φούσκα. Βλάκας είναι αυτός που έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό αλλά λέει το αντίθετο για να τον λυπηθούν οι υπόλοιποι. Βλάκας είναι αυτός που περπατάει στο κενό και νομίζει πως πατάει γη. Βλάκας είναι ο κουτοπόνηρος (και ο πονηρός), βλάκας είναι ο ψεύτης... Γενικά βλάκας είναι αυτός που δεν βλέπει και δεν λέει τα πράγματα με το όνομα τους!

Η ανθρώπινη βλακεία είναι μια «αρρώστια» πολύ επικίνδυνη για όσους νομίζουν ότι είναι πια μεγάλοι και ώριμοι κι έχει πολλά πρόσωπα και πτυχές. Κάθε φορά που τα συνειδητοποιώ βγαίνω από τα ρούχα μου. Ναι, είμαι αφελής ίσως και χαζή μα χαίρομαι και ανακουφίζομαι που δεν πάσχω από βλακεία! Και το ξέρω γιατί απλά είμαι παιδί ακόμα...

Συγγνώμη για το ξέσπασμα, αλλά ήταν αναγκαίο...