Εμείς οι καταραμένοι(!)

Ας συστηθούμε λοιπόν... Γεννηθήκαμε κάπου στα τέλη της δεκαετίας του '80, ίσως και νωρίτερα, έως και τις αρχές της δεκαετίας του '90. Και τώρα είμαστε κάτι παραπάνω από 20 ή κάτι λιγότερο.

Δεν μας συνέβη τίποτα συνταρακτικό, τίποτα σπουδαίο. Μεγαλώσαμε ήρεμα, χαλαρά, χωρίς πολέμους χωρίς συγκρούσεις, χωρίς μάχες γι' αυτά που πραγματικά στερηθήκαμε. Και τελικά μείναμε χωρίς ιδανικά(;).

Όταν η απογοήτευση σου χτυπάει την πόρτα, όταν σε έμαθαν να απογοητεύεσαι και να μην αντιδράς σε τίποτα, γιατί τίποτα δεν σε έχουν αφήσει να πάρεις χαμπάρι ότι είναι στραβό, τότε δεν σου μένει και τίποτα να διεκδικήσεις. Δεν υπάρχει λόγος να αντιδράσεις στο τίποτα. Κι έτσι μείναμε στις εφηβικές ψευτο-επαναστάσεις και τις εκρήξεις μας, τις άνευ αιτίας, χάνοντας ανούσια ενέργεια και παίρνοντας απανωτές αποβολές από την τάξη. Κι εγώ έχω αποβληθεί κι εσύ κι ο άλλος γιατί νομίζαμε ότι κάτι κάναμε. Μα τελικά... ΜΠΟΥΡΔΕΣ!

Και τα χρόνια περνάνε και αρχίζεις να συνειδητοποιείς, αφού βέβαια φύγεις από τη γυάλα της μαμάς, ότι αυτό είναι στραβό... Α, κι εκείνο είναι στραβό... Κι εκείνο εκεί είναι λάθος και δεν μ' αρέσει. Κι εσύ τι κάνεις; Τίποτα; ΤΙΠΟΤΑ; Σου έχουν δέσει τα χέρια; Έχουν πατήσει το off στο μυαλό σου και δεν μπορείς να σκεφτείς; Και τώρα που ο κόμπος έφτασε στο χτένι; Θα μείνεις πάλι με σταυρωμένα χέρια;

Ξέρεις γιατί είμαστε καταραμένοι; Όχι γιατί δεν έχουμε ιδανικά ούτε γιατί δεν αξιωθήκαμε να σώσουμε αυτή τη χώρα από κάποιον εχθρό. Λοιπόν να η ΧΩΡΑ να και ο ΕΧΘΡΟΣ. Εσύ όμως πού είσαι;

Ξύπνα! Κάνε κάτι! Τα όνειρα και τα ιδανικά σου δεν θα έρθουν να σου χτυπήσουν την πόρτα. Ψάξε, βρες, ονειρέψου.... ΠΑΛΕΨΕ ΤΟ! Σε κάνανε για λίγο να πιστέψεις πως είσαι ζώο; Μα δεν είναι έτσι. Βρες τέλος πάντων αυτό το on και βάλε πάλι σε λειτουργία το μυαλό σου, γιατί το χρειαζόμαστε!

Και το σημαντικότερο είναι να μην κατηγορείς τους άλλους. Δεν φταίνε αυτοί, αυτοί την πάρτη τους κοιτάνε. Το πρόβλημα είναι ότι κι εμείς κάναμε το ίδιο. Κοιτούσαμε την πάρτη τους! Μα αυτό πρέπει να αλλάξει. Ήρθε η ώρα να πετάξουμε την κατάρα από πάνω μας και να τη ρίξουμε εκεί που ανήκει, στα ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ!

~Σ' ευχαριστώ πολύ Λευκή Φλου γι' αυτό!~