Περί τιμωρίας...

Και εκεί που διάβαζα και περνούσα από το ένα blog στο άλλο είδα την ανάρτηση της "Μαύρης Ντάλιας" που μου κέντρισε το ενδιαφέρον και έγινε αφορμή για να σκεφτώ περί τιμωρίας. Τι είναι η τιμωρία και σε ποιους απευθύνεται; 

Σχεδόν αυτόματα καταλήγω ότι η τιμωρία είναι ταυτόσιμη της παραίτησης. Μας τιμωρούν ή αυτοτιμωρούμαστε; Είναι σκληρό να παραδεχτεί κανείς κάτι τέτοιο μα μήπως τελικά οι φορές που τιμωρήθηκε ο καθένας από μας είναι γιατί ο ίδιος το επέλεξε; Και όπως ακόμα πιο συγκεκριμένα διάβασα, η αποβολή είναι επιλογή των άλλων η δική μας; Αν επιμένεις και υπομένεις δεν μπορεί κανένας να σε αποβάλει. Μόνος σου ανοίγεις την πόρτα και φεύγεις. Μόνος σου επιβάλλεις την τιμωρία στον εαυτό σου. Γιατί κανείς άλλος δεν έχει το δικαίωμα να το κάνει. Αν παραιτηθείς σχεδόν ταυτόχρονα αποβάλεσαι από την "τάξη" από την ίδια τη ζωή σου. Κι αν παραιτηθείς τελικά η επιστροφή σου πίσω θα συναντήσει πολλά εμπόδια και θα γίνει μια αλυσίδα παραιτήσεων και αποβολών. Και εσύ θα χάνεις τη δύναμη να τις αντιμετωπίσεις ξανά και ξανά.

Υπάρχει βέβαια και η περίπτωση η μία αποβολή να γίνει αιτία για μια δυναμική επάνοδο στη ζωή σου και από εκεί και πέρα κανείς και καμία τιμωρία δεν θα μπορούν να σε πετάξουν έξω. Μόνος θα έχεις επιλέξει την τύχη σου. Και αυτή θα είναι να αντιστέκεσαι και παραμένεις όρθιος χωρίς να παραιτηθείς, χωρίς να αυτοτιμωριθείς.

Κι όλα τα παραπάνω βέβαια δεν σημαίνουν πως δεν υπάρχουν και οι "άδικες" τιμωρίες. Κι αυτές όμως πάλι εμείς τις επιβάλλουμε στους εαυτούς μας λόγω παραίτησης. Γιατί και η αδικία είναι επιλογή του καθενός και αν μπορεί να την αντέξει και να τη δεχτεί με τη μορφή της τιμωρίας. Και συνεπώς αυτοτιμωρείται. Άρα δεν υφίσταται αδικία από τους άλλους αλλά από τον ίδιο του τον εαυτό.

Συνεπώς οι τιμωρίες είναι υπαρκτές και εναλλάσονται και απευθύνονται σε αυτούς που παραιτούνται και από επιλογή (αυτο)τιμωρούνται. Και πάνω από όλα είναι δίκαιες γιατί ο καθένας τις επιλέγει για τον εαυτό του. Είναι επιλογή σου αν θα αποβληθείς, θα ανοίξεις την πόρτα και θα βγεις έξω από την "τάξη" ή αν θα μείνεις μέσα σε αυτή και θα επιμείνεις. 

Και τελικά και αυτές οι σκέψεις με οδηγούν στο ίδιο συμπέρασμα ότι όλοι μας "είμαστε οι επιλογές μας"... Καληνύχτα.