Πουπουλένια όνειρα ή ... "Η διπλή ζωή"!

Τα όνειρα είναι ζωή! Είναι ο λόγος για να ζεις και να προχωράς μπροστά ή και να γυρνάς πίσω. Ονειρεύεσαι για να ζεις αλλά και ζεις για να ονειρεύεσαι. Άλλοτε όνειρα δίνουν ουσία στη ζωή σου και άλλοτε η ίδια η ζωή θρέφει τα όνειρα. 

Κλείνεις τα μάτια και φτιάχνεις έναν άλλο κόσμο. Ιδανικό. Αυτό που θέλεις να είναι σε αντιπαράθεση με αυτό που είναι όταν πια έχεις ξυπνήσει. Τα όνειρα καθρέφτης του συνειδητού και του υποσυνείδητου. Οι πιο φανερές και πιο απόκρυφες σκέψεις και επιθυμίες σου που μετατρέπονται σε ταινίες μικρού μήκους για να περάσουν μπροστά από τα μάτια σου και να χαθούν με την ίδια ταχύτητα με ένα απλό βλεφάρισμα. 

Κοιμάσαι και ο ιδανικός σου κόσμος ξετυλίγεται μπροστά σου τόσο αληθινά ψεύτικος. Σχεδόν τον αγγίζεις! Τον μυρίζεις, τον νιώθεις. Ένα όνειρο τόσο κοντά μα και τόσο μακριά. Αληθινό και ψεύτικο μαζί... Αυταπάτη και παιχνίδι του μυαλού σου μα επιμένεις να κάθεσαι και να το χαζεύεις. Να το χορτάσεις όσο περισσότερο μπορείς προτού ξυπνήσεις και το χάσεις.

Είναι μαγεία τα όνειρα. Μια δεύτερη ζωή, ξεχωριστή, που ζεις όσο έχεις τα μάτια σου κλειστά. Και τη ζεις έντονα. Ζεις, αναπνέεις, χάνεσαι, αγαπάς, λυπάσαι.... Ένας ολότελα καινούριος κόσμος φτιαγμένος από σένα. Από το μυαλό σου. 

Και ξέρεις το μυαλό παίζει πολλές φορές περίεργα παιχνίδια. Σε εξαπατά, τρελαίνεται. Όμως τώρα απλά σε οδηγεί στη δεύτερη ζωή σου. Την ιδανική, την απόλυτα και μυστικά δική σου. Κι εσύ τη χαζεύεις απλά να περνά προσπαθώντας με αγωνία να τη ζήσεις και με ανοιχτά τα μάτια. Αυτή όμως επιμένει να χάνεται. Κι εσύ επιμένεις να τη ζήσεις.

Όνειρα ιδανικά πλασμένα για σένα. Όνειρα που θες να ξεφύγουν από τον ύπνο σου και να έρθουν μπροστά στα μάτια σου έτοιμα να τα αγγίξεις. Γιατί όμορφο να ονειρεύεσαι αλλά η διπλή ζωή ξέρεις κουράζει. Κι όταν πια θα καταφέρεις να αγγίξεις τα όνειρα σου, να τα πιάσεις και να τα φέρεις κοντά σου και να κάνεις τη ζωή σου μία και μοναδική, ιδανική με κλειστά και ανοιχτά τα μάτια, τότε θα έχεις κερδίσει πραγματικά το στοίχημα. Τότε θα ορίζεις τον εαυτό σου και θα είσαι πραγματικά ευτυχισμένος. 

Μα είσαι άνθρωπος και οι άνθρωποι είναι άπληστοι και ποτέ τα όνειρα δεν είναι αρκετά. Κι αλίμονο αν μείνεις χωρίς καινούρια όνειρα να κάνεις και να ζήσεις. Χωρίς καμιά ελπίδα για ευτυχία. Γιατί και η ευτυχία πρόσκαιρη είναι. Κι έτσι μοιράζεσαι και πάντα ζεις διπλή ζωή προσπαθώντας να φέρεις τη μία στα μέτρα της άλλης κι όταν τα καταφέρεις ξεκινάς από την αρχή... Κι ανακυκλώνεσαι μέσα στα όνειρά σου!