Φοβάμαι!!!
Φόβοι... Μικροί φόβοι και μεγάλες φοβίες! Τρόμοι! Άλλες φορές νιώθω δυνατή και πως δεν φοβάμαι τίποτα. Άλλες πάλι φοβάμαι και τον ίδιο μου τον εαυτό. Καταστάσεις, πρόσωπα, συναισθήματα... όλα συνταξιδεύουν με φόβους και ανασφάλειες. Συμπορεύονται και προσπαθούν να παραβγούν σε έναν αγώνα τρομακτικό όπου ο νικητής θα καθορίσει το επόμενο μου βήμα.
Και το θέμα είναι: θα φοβηθώ ή θα προχωρήσω; Θα νικήσουν οι φοβίες και οι ανασφάλειες μου ή θα τα ξεπεράσει η ζωή που θέλω να ζήσω; Κι αν οι φόβοι είναι αβάσιμοι; Κι αν οι φόβοι είναι πραγματικοί; Κι αν αυτά που φοβάμαι κάποτε γίνουν και δεν μπορώ να τα εμποδίσω; Να τα αγνοήσω ή να τα υπολογίσω στην επόμενη κίνηση ακόμα κι αν αργούν; Κι αν όταν έρθουν έχω πάρει τελικά τη λάθος απόφαση;
Φόβοι, φόβοι, φόβοι.... Και ποιος δεν φοβάται; Ποιος είναι τόσο αποφασιστικός και δυνατός που να τους ξεχνάει; Κι όμως ο φόβος, οι φόβοι είναι μέρος της ζωής μας και μάλιστα σημαντικό. Είναι ένα σημάδι ζωής σαν ανάσα που ορισμένες φορές σε οδηγούν στην πιο σωστή απόφαση και σε σώζουν. Σε βγάζουν στην επιφάνεια πριν πνιγείς. Το μόνο που έχεις να προσέξεις είναι να μην ξεπεράσουν ποτέ τα θέλω σου στον αγώνα της ζωής. Πάντα να συμπορεύονται ή να μένουν πίσω. Γιατί αν περάσουν μπροστά οι φόβοι τότε σου κλέβουν τη ζωή και σε αποπροσανατολίζουν από τον βασικό σου στόχο, που είναι να ΖΗΣΕΙΣ!
Μα είναι και οι άλλοι οι φόβοι, οι τρομακτικοί, οι μεγάλοι που εμφανίζονται ξαφνικά μπροστά σου σαν σκιές και μετά εξαφανίζονται για λίγο. Και από το πουθενά εμφανίζονται πάλι για να σε καταπλακώσουν και να γεμίζουν τα μάτια σου δάκρυα και το μυαλό σου φρικτές εικόνες. Κι έχω κι εγώ τέτοιους φόβους...
Φοβάμαι μην φύγουν όλοι από κοντά μου και μείνω μόνη μου χωρίς κανέναν πραγματικά να νοιάζεται.
Φοβάμαι μην μετατραπώ με το χρόνο σε αυτές τις οικτρές συμβατικές σύγχρονες φιγούρες που κυκλοφορούν στον κόσμο.
Φοβάμαι μην χάσω την τρέλα μου, την αθωότητα και την ξεγνοιασιά μου (κι ας με θεωρούν αφελή!).
Φοβάμαι μην χαθώ πριν προλάβω να πω και να δείξω πόσο αγαπάω αυτούς που έχω κοντά μου (κι είναι λίγος ο καιρός για κάτι τόσο μεγάλο!).
Μα πιο πολύ από όλα....
Φοβάμαι μην ξεχάσω να ζήσω επειδή... φοβάμαι!!!
ο φόβος ακυρώνει τη ζωή!
ΑπάντησηΔιαγραφήη στιγμή που το πρώτο φως επικύρωσε την ύπαρξή μας σε τούτο τον κόσμο, η απόφαση, είχε ήδη παρθεί! να ζήσουμε, να παλεύουμε για το γέλιο ή για το δάκρυ, να είμαστε δυνατοί και τολμηροί.
Άλλωστε σκοτώνεις τους φόβους μόνο κοιτάζοντάς τους κατευθείαν στα μάτια..
καλό βράδυ με ένα "φωτεινό τραγούδι!" τραγούδι
Ακριβώς όπως το έθεσες στο τελικό σου συμπέρασμα,να μην φοβόμαστε τη ζωή γιατί τότε θα τη χάσουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα ξέρουμε, τα διαβάζουμε,συμφωνούμε όλοι και παρόλα αυτά συνεχίζουμε να τρέφουμε το Φόβο. Είναι απλά στην ανθρώπινη φύση και πρέπει να το δεχτούμε ή είναι το πρώτο και μεγαλύτερο εμπόδιο στην πορεία μας προς την πραγματική ολοκλήρωση;
ΚαληνύχτΑ
Με εκφραζουν απολυτα αυτα που λες....και αυτο το κειμενο ηταν αυτο ακριβως που ηθελα να διαβασω την προκειμενη στιγμη....γιατι νιωθω οως ενασ συγκεκριμενος φοβος μου θα με παει πισω σε οτιδηποτε κι αν κανςω στο μελλον!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε καταλαβαίνω απόλυτα... Τον τελευταίο καιρό φοβάμαι κυρίως μην χάσω τα αγαπημένα μου πρόσωπα... Φοβάμαι επίσης μήπως με τον καιρό ξεθωριάσουν τα όνειρα που τόσα χρόνια έκανα, θεωρώντας ότι είναι δύσκολο να τα πετύχω και γίνω σαν τους περισσότερους ανθρώπους που ζουν γύρω μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλοι φοβόμαστε αλλά είναι λίγοι αυτοί που αναγνωρίζουν τους φόβους τους. Που είναι σε θέση να τους ονομάσουν και να τους αντιμετωπίσουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα θαυμάζω αυτά τα άτομα.Προσπαθώ να γίνω και εγώ ένα απο αυτά.
Δεν πρόκειται να αφήσω κανέναν φόβο να ζει απο μένα.
Πάρα πολύ όμορφο.
:)
Στέλλα.
Σου προτείνω το βιβλίο του Έριχ φρόμ, Ο φόβος μπροστά στην Ελευθερία. Κάπως θα βοηθήσει ,θαρρώ.
ΑπάντησηΔιαγραφή@Silena
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντίθετα από σένα πιστεύω ότι ο φόβος είναι ζωή... Αν δεν παλεύεις αντίθετα με τους φόβους σου δεν ζεις!
Σε ευχαριστώ για το υπέροχο "φωτεινό τραγούδι" σου!
Καλό σου βράδυ!
@AnD
ΑπάντησηΔιαγραφήΖούμε για να φοβόμαστε και φοβόμαστε για να ζούμε! Είναι απλό... Είμαστε άνθρωποι!!!
Την καληνύχτα μου!
@Μάγια
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που σε εκφράζει το κείμενό μου! Παρόλα αυτά μην αφήνεις τους φόβους σου να σε οδηγούν! Άσε τους απλά να σε ακολουθούν σιωπηλά και από απόσταση ίσως χρησιμεύσουν σαν μπάρες ασφαλείας σε ορισμένες περιπτώσεις!
Καληνύχτα!
@Maria G.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι φόβοι σου πιστεύω είναι οι απλοί και καθημερινοί που βασανίζουν πολλούς από εμάς. Από την άλλη είναι καλό να θαυμάζεις τα άτομα γύρω σου αλλά ποτέ μην προσπαθείς να κάνεις κάτι μόνο για να αισθάνεσαι αντάξια κάποιου ή κάποιων. Η πραγματική ουσία είναι να φανείς αντάξια του εαυτού σου!!!
Τα φιλιά μου!
@Moonlight
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι άσχημο να αφήνεις τους φόβους να "τρώνε" από σένα. Το πραγματικά άσχημο είναι να ονομάζεις τους φόβους σου να σε τρελαίνουν σχεδόν και να μην τους αντέχεις άλλο αλλά μην ξέρεις από που πηγάζουν για να τους αντιμετωπίσεις!
Καλό σου βράδυ!
@Christina
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ενδιαφέρουσα η πρόταση σου! Θα την έχω υπόψη μου!
Καληνύχτα!